BEOGRAD – Niko ne može da bude vraćen sa graničnog prelaza zbog neplaćene prekršajne kazne, ali može zbog neodazivanja sudskom pozivu i to ako je za njim izdata opšta naredba za dovođenje, poznatija kao potraga ili poternica, kaže predsednik Prekršajnog suda u Beogradu Milan Marinović.
Zbog pogrešnih interpretacija ovih slučajeva, Marinović je u izjavi za Tanjug objasnio u kojim situacijama i okolnostima građanin može da uz pomoć policije bude zaustavljen na granici i priveden u sud koji traga za njim, kao i u kojim slučajevima to ne može da se desi.
“Ukoliko građanin ima neplaćenu kaznu izrečenu pravosnaznom presudom prekršajnog suda ili konačnim izvršnim prekršajnim nalogom on ne može biti vraćen sa granice, može slobodno da je pređe i nastavi da putuje. Prema njemu će zbog naplate kazne biti preduzete mere iz izvršnog prekršajnog postupka”, naveo je Marinović.
To važi za sve neplaćene kazne za bilo koji prekršaj, kako za one najkrupnije tako i za blage, čak i kako se, pogrešno spominje u pojedinim medijima – za neplaćenu bus plus kartu, istako je Marinović.
Međutim, građani mogu biti vraćeni sa granice u slučaju da je protiv njih izdata opšta naredba za dovođenje – poternica, koja predstavlja meru za obezbeđenje prisustva okrivljenog na saslušanju, odnosno u prekršajnom sudu.
Predsednik Prekršajnog suda u Beogradu, inače najvećeg suda na Balkanu, objasnio je da opšta naredba za dovođenje, po zakonu, može biti izdata samo ako je okrivljenom prethodno poslat poziv za saslušanje, pa se on nije odazvao i nije opravdao svoj izostanak pred sudom.
Sudija u tom slučaju procenjuje da ima osnova da protiv njega izda naredbu za dovođenje uz pomoć policije (koja nije opšta naredba) iz Policijske stanice po adresi stanovanja tog lica.
Ako policija ne može da nađe okrvljenog, o tome će izvestiti suđu, koji može, ali ne mora da izda opštu naredbu za dovođenje.
“U slučaju da izda opštu naredbu za dovođenje, sudija je prosleđuje policijskoj stanici na teritoriji suda, koja o potrazi za tim licem obaveštava sve policijske stanice na teritoriji Republike Srbije”, rekao je Marinović.
To znači da u slučaju da bilo koja polisjka stanica na teritoriji Srbije, odnosno njeni službenici pronađu to lice bilo gde na teritoriji zemlje, pa i na granici – mogu to lice da privedu u sud koji je izdao opštu naredbu, naglasio je sudija.
“Na primer, osoba može biti zaustavljena na granici sa Makedonijom kod Preševa i o njegovom trošku privedena u prekršajni sud, na primer, u Senti, ako je taj sud izdao opštu naredbu”, ukazao je Marinović.
On je istakao da izdavanje opšte naredbe za dovođenje ne zavisi od vrste i težine prekršaja, odnosno da ona može biti izdata i za banalne i za krupne prekršaje.
U svakom slučaju, kako je ukazao, i pored potrage i dovođenja u sud, lice ne mora da bude kažnjeno za prekršaj za koji se protiv njega vodi postupak.
“To lice može da bude i oslobođeno, ali troškove privođenja (na primer od granice sa Makedonijom do suda u Senti) snosi to lice jer je troškove privođenja samo i prouzrokovalo svojim ponašanjem”, naglasio je sudija.
Što se tiče naplate neplaćenih kazni izrešenih u prekršanim postupcima ili prekršajnim nalogom, one mogu da budu realizovane i u izvršnom prekršajnom postupku.
Na primer, naplata može da se sprovede zamenom novčane kazne u kaznu zatvora – po principu 1.000 dinara za jedan dan zatvora, ili radom u javnom interesu po principu 1.000 dinara po osam sati rada, ili ako je okrviljeni zaposlen, novčana kazna mu moze biti odbijena od zarade.
