NOVI PAZAR – Duži niz godina određeni političari iz Novog Pazara zalažu se za autonomiju Sandžaka (Stare Raške) u okviru njegovih matičnih država Srbije i Crne Gore, sa ciljem njihovog spajanja i pretvaranja u samostalnu bošnjačku državu, na teritorijama opština Novi Pazar, Tutin, Sjenica, Prijepolje, Rožaje, Pljevlja… Koriste pritom razne političke pamflete, a ovih dana to čine uz pomoć pamfleta „Dani Sandžaka”, vezanog za dan održavanja Zavnosa u Pljevljima 20. novembra 1943. godine.
S obzirom na to da države Srbija i Crna Gora ne preduzimaju nikakve zakonske mere prema akterima ovih političkih događaja, mišljenja sam da u odbranu svojih država Srbije i Crne Gore, te čuvanja mira među stanovništvom ovoga kraja, treba da ustanu svi dobronamerni misleći ljudi i intelektualci iz oba naroda (Srbi i Bošnjaci) i argumentovano počnu da objašnjavaju narodu istinu vezanu za istoriju Sandžaka (Stare Raške).
Marta 1985. godine posetio sam Muzej Prvog zasedanja AVNOJ-a u Bihaću (održano od 26. do 28. novembra 1942. godine). S obzirom na to da sam rođen u Sjenici, posebno su me zanimali delegati ovog zasedanja iz Sandžaka, pri čemu sam pronašao i prepisao sledeća imena: Dobrašinović Miloje, profesor iz Bijelog Polja, prota Karamatijević Jevstasije, bivši predstavnik NOO u Novoj Varoši, verski referent Treće Sandžačke brigade, Ivović Dušan, učitelj iz Pljevalja, Mirković Joso, trgovac iz Pljevalja, Pavlović Ristan, učitelj iz Pljevalja, Peruničić Mile, bivši narodni poslanik i član Glavnog odbora Demokratske stranke, zamenik komandanta III Sandžačke proleterske brigade, iz Premćana kod Pljevalja. Kao što se vidi, svi delegati su bili hrišćanske veroispovesti i nijedan nije bio iz Novog Pazara, Tutina, Rožaja i Sjenice.
Pišem ovaj tekst i da bi narod Sandžaka shvatio zašto se neki novopazarski političari ne pozivaju na ovaj istorijski događaj i na ljude koji su na njemu učestvovali, već se drže Sjeničke Konferencije iz 1917. godine, koja je održana pod pokroviteljstvom austrougarske i turske vlasti, tokom Velikog rata 1917. i referenduma Muslimana tri opštine, Novog Pazara, Sjenice i Tutina iz 1991, koji su pod sumnjivim okolnostima, organizovali i sproveli upravo ti isti političari.
O trećem događaju koji zagovornici autonomije Sandžaka navode kao plebiscit Muslimana – zasedanju ZAVNOS-a 1943. godine u Pljevljima, bilo je dosta reči u novinama, ali bilo bi dobro da kustosi muzeja (ako ga ima) iz Pljevalja pronađu i objave imena i prezimena svih učesnika ovog zasedanja i zaključke koji su na njemu doneti. Možda se i tu može naći argument više za obaranje politike koja već godinama plaši i svađa narod Sandžaka, tj. Stare Raške.
Nikola Čukanović/Politika.rs
