BEOGRAD – Isa Boljetinac ili Isa Boletini, uz čije ime su danas i Hašim Tači i Kadri Veselji čestitali svim Albancima Dan zastave, čovek je kojeg Albanci slave kao jednog od heroja Kosova, a Beograđani i cela Srbija su njegov lik mogli da vide na zastavi koja je dronom podignuta iznad Partizanovog stadiona tokom utakmnice reprezentacija Albanije i naše zemlje.

Njegovo pravo ime je Isa Šalja, a rođen je 1864. u mestu Boljetin, kod Zvečana.

Ista zastava sa likovima Boljetinca i Ismaila Chemalija samo mesec dana kasnije osvanula je na tvrđavi u Tuzima, mestu u Crnoj Gori, koje nasiljevaju isključivo Albanci.

Osnivač tzv. OVK Adem Jašari je, takođe, neko koga Albanci doživaljavaju herojem nacije i u “rangu” je Boljetinca i Chemalija.

Boljetinac se 1878. pridružio Prizrenskoj ligi sa samo 14 godina. Učestvovao je u bici kod Slivova, aprila 1881. protiv otomanskog ekspedicionog korpusa za likvidaciju Lige.

Zbog sukoba sa Portom, Isa Boljetinac je 1902. deportovan u Istanbul, gde je ostao do 1906. godine. Od 1910 sprovodi gerilske operacije protiv Turaka.

Jedno vreme bio počasni gost na dvoru kralja Nikole na Cetinju. Crnogorski kralj je sa njim pravio planove o zajedničkom ustanku Malisora u severnoj Albaniji i Albanaca na Kosovu u proleće 1911.

Kada su oktobra 1912. srpska i crnogorska vojska napale otomansku državu prodirući na Kosovo i Metohiju, Albanci su se protivili zauzimanju svojih naselja i organizovali su dobrovoljačke jedinice koje su pružale jak otpor.

Kod Podujeva se petnaest hiljada dobrovoljaca pod komandom Ise Boljetinca suprotstavilo Trećoj srpskoj armiji koja je nastupala prema Prizrenu.

Posle pobede nad Albancima, Srbija je ušla u Prizren, a u toku oktobra i novembra 1912. zaposela gotovo čitav Kosovski vilajet i najveći deo današnje Albanije.

Decembra 1912. Isa Boljetini je bio jedan od albanskih predstavnika sa Kosova koji nisu stigli na vreme na Skupštinu u Valoni, na kojoj je proglašena albanska nezavisnost, ali je ipak kasnije bio njen član i praktično sa svojim kačacima činio zametak oružanih snaga Albanije.

Zajedno sa Ismailom Kemalijem prisustvovao je konferenciji u Londonu 1913, koja je potvrdila albansku nezavisnost.

Tokom Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata Boljetinac je predvodio albanske kačake u borbi protiv vojski Kraljevine Srbije i Kraljevine Crne Gore.

Zanimljivo je da su mediji jula 1936. zabeležili da su unuka Ise Boljetinija Albanci izboli nožem samo zato što je štito svoje drugove Srbe, gimnazijalce Marka Popovića i Mišu i Cvetka, braću Dunić”.

Isa Boljetinac je ubijen u zarobljeništvu u Podgorici januara 1916.


Tanjug