SARAJEVO – Veće Odela I za ratne zločine Suda Bosne i Hercegovine u krivičnom predmetu Elvir Muminović i drugi, nakon održanog glavnog pretresa, izreklo je presudu kojom su optuženi: Elvir Muminović, Samir Kešmer i Mirsad Menzilović proglašeni krivim za krivično delo Ratni zločin protiv čovječnosti.
Optuženi Elvir Muminović, Samir Kešmer i Mirsad Menzilović proglašeni su krivim što su za vreme rata i oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini, između Armije BiH i Vojske Republike Srpske, na području grada Sarajeva, kao pripadnici Armije BiH, u maju 1993. godine, postupajući suprotno pravilima međunarodnog humanitarnog prava, i to odredbe zajedničkog člana 3. i članova 27. i 147. Ženevske konvencije o zaštiti građanskih lica za vreme rata od 12.08.1949. godine, upotrebom sile i pretnjom na život i telo, izvršili silovanje maloletnog civila srpske nacionalnosti – oštećene “A”, čime su počinili krivično delo Ratni zločin protiv civilnog stanovništva.
Sud Bosne i Hercegovine je osudio:
– optuženog Elvira Muminovića, na kaznu zatvora u trajanju od šest godina,
– optuženog Samira Kešmera, na kaznu zatvora u trajanju od pet godina,
– optuženog Mirsada Menzilovića, na kaznu zatvora u trajanju od pet godina.
Na osnovu odredbe člana 198. stav 2. ZKP BiH, u vezi sa odredbama članova 200. i 202. Zakona o obligacionim odnosima, usvaja se imovinskopravni zahtev oštećene “A”, pa se optuženi Elvir Muminović, Samir Kešmer i Mirsad Menzilović obavezuju da oštećenoj “A”, na ime naknade nematerijalne štete, solidarno isplate ukupan iznos od 50.000,00 KM, a sve u roku od 30 (trideset) dana od dana pravosnažnosti presude, pod pretnjom prinudnog izvršenja.
Optuženi Elvir Muminović, Samir Kešmer i Mirsad Menzilović, na osnovu odredbe člana 188. stav 4. ZKP BiH, oslobađaju se dužnosti naknade troškova krivičnog postupka, te isti padaju na teret budžetskih sredstava.
Na osnovu odredbe člana 126b) stav 5. ZKP BiH, Sud je nakon izricanja presude donio rešenje prema optuženom Elviru Muminoviću za produžavanje mera zabrane, i to: mjera zabrane putovanja i obaveza povremenog javljanja određenom državnom organu.
