PODGORICA – Iz zatvora u Spužu i Bijelom Polju u poslednje dve decenije pobeglo je dvadeset zatvorenika koji su izdržavali višegodišnje zatvorske kazne zbog izvršenja teških krivičnih dela.
Prema podacima Ministarstva pravde, iz bjelopoljskog zatvora je u tom periodu pobeglo ukupno 11 zatvorenika. Neki su kasnije uhapšeni, dok se za pojedine nikada nije saznalo kako su se domogli slobode, piše Dan.
Predstavnik Građanske alijanse Zoran Vujičić ističe da ne postoji nijedan zatvor u svetu koji je sto odsto bezbedan, ali je veoma važno da u zatvoru postoje svi sistemi i protokoli koji će osigurati da bezbednost bude stabilna.
“Ono što je karakteristično za naš zatvorski sistem i što treba posebno apostrofirati jeste da su zatvorski službenici preopterećeni, uz plate koje nisu u skladu sa odgovornostima i rizicima koje taj posao nosi”, kazao je Vujičić za Dan.
On je podsetio da su u poslednjim incidentnim situacijama kada su zatvorenici pobegli iz zatvora službenici koji su bili odgovorni za to bili procesuirani.
Kako je dodao, nesumnjivo je da su begunci iz spuškog i bjelopoljskog zatvora morali imati pomoć kako iznutra, tako i spolja, ali je, prema podacima Ministarstva pravde, u svega dva slučaja utvrđena odgovornost određenih službenika ZIKS-a i oni su sankcionisani odgovarajućim merama.
“Ono što se čini kao trenutni problem jeste to da službenici do kraja nisu informisani kako treba reagovati u pojedinim situacijama. Još jedan od problema je pitanje nedostatka informacija koje nose mogućnost bekstva i nediscipline”, ocenio je Vujičić.
Kriminolog Velimir Rakočević smatra da je najvažniji operativni rad službenika za preventivnu bezbednost i zaštitu.
“Uprava zatvora, u saradnji sa policijom, u svakom trenutku mora imati informaciju o tome da li se priprema bekstvo, pobuna ili sukob u zatvoru”, naveo je Rakočević.
Podgoričanin Vladeta Vlatko Milačić je 1995. godine pobegao iz zatvora u Spužu, gdje je izdržavao zatvorsku kaznu zbog ubistva 21-godišnjeg mladića na putu Podgorica-Cetinje. U medijima je objavljeno da je zidine spuškog zatvora napustio uz asistenciju nekog od službenika obezbeđenja. Navodno, Milačić je izveden iz ćelije i prebačen do Skadarskog jezera, odakle je pobegao u Albaniju. On je posle više od decenije uhapšen u Makedoniji zbog iznude, gdje je i služio zatvorsku kaznu za to delo. Prema zvaničnim informacijama, 2007. godine je oslobođen ili otet na putu od zatvora do klinike u Skoplju. Kako je tada izvestila makedonska štampa, sanitetsko vozilo su presrele maskirane i naoružane osobe i sa sobom odvele Milačića.
Iz zatvora u Spužu 1999. godine pobegao je Antun Masle, novinar hrvatskog Globusa. Protiv njega je te godine u vojnom sudu u Podgorici pokrenut postupak zbog špijunaže, ali je uspio da pobegne iz Kliničkog centra Podgorica. Nikada nisu razjašnjene okolnosti pod kojima je Masle uspeo da umakne, a spekulisalo se da je imao logistiku nekih moćnih ljudi iz sektora bezbednosti u Crnoj Gori.
Dve godine kasnije, 18. juna 2001. godine, iz spuškog zatvora je pobegao i Nikšićanin Veselin Batica Vlahović, koji je uspio da dođe u zabranjenu zonu unutar spuškog zatvora i preskoči zid visok 3,70 metara, a zahim i da pobegne preko limenog krova. Spekulisalo se da je pri bekstvu imao pomoć zatvorskih čuvara. Kasnije je uhapšen, a trenutno se nalazi na izdržavanju višedecenijske robije u Sarajevu zbog ratnog zločina.
U junu 2001. godine pobegao je i Dragoljub Laketić, koji je izdržavao 12-godišnju kaznu za ubistvo. Laketić je iskoristio pometnju i pobjegao samo nekoliko dana nakon što je iz spuškog zatvora pobegao Vlahović.
Četiri godine kasnije, iz spuškog zatvora je pobegao Beranac Smajo Babić, koji je osuđen na dugogodišnju kaznu zbog svirepog ubistva. Njegov leš ubrzo je nađen u Krupačkom jezeru pokraj Nikšića. Sa Babićem su pobegli i osuđenici Milan Ristić i Stevo Poček, ali su se oni ubrzo predali.
U decembru 2012. godine iz spuškog zatvora uspeo je da pobjegne i Miomir Mitrović, ali je njegovo bekstvo trajalo svega nekoliko sati jer je istog dana uhapšen i vraćen na služenje robije.
Četiri godine ranije pobegao je i Žarko Nilević, ali je i on uhapšen samo nekoliko sati nakon bekstva.
Zatvorenik Jovica Zindović, koji je osuđen na 15 godina robije zbog ubistva Luke Popovića, pobegao je iz bjelopoljskog zatvora 7. oktobra 2015. godine. Zbog toga su suspendovani tadašnji načelnik bjelopoljskog zatvora i nekoliko službenika. Osuđeni službenici pred sudom su tvrdili da je Zindović imao privilegovan tretman u zatvoru. To je potvrdio i bivši šef sprovodničke službe bjelopoljskog zatvora Safet Dizdarević, koji je pred sudom kazao da je Zindović imao apartman noji se smatrao luksuznim s obzirom na izgled ostalih zatvorskih prostorija.
Nedugo posle toga, 24 decembra, iz istog zatvora pobegao je i Podgoričanin Ivan Vujović, koji je služio kaznu zbog ubistva Radomira Savovića. Navodno, Vujović je pre bekstva razoružao policijske čuvare i pobegao automobilom koji ga je čekao ispred zatvora.
Vujović je ubio Savovića u maju 2008. godine ispred zgrade RTCG u Podgorici, a 2011. pravosnažno je osuđen na 14 godina zatvora.
Zbog njegovog bekstva suspendovani su službenici zatvora Nikola Konatar, Petar Šuiović i Slaviša Kljajević. Internom kontrolom naoružanja utvrđeno je da nedostaje pištolj marke TT 7,62 mm, koji je dužio Konatar.
Dan/foto: A.Stanković/RAS Srbija
